26 Aralık 2007 Çarşamba

Dostum'a...

Az önce bir dostun sesini duydum, bir "can"ın... Bir şeyler paylaşmayı çok özlediğim bir çift gözü özlediğimi hissettim. Dostumdu benim, aksayarak dolaştığım ruhumun yalnız diyarlarının arkadaşıydı, kendimden sakladıklarımın şahidiydi. Özlemiştim onu, hem de çok. O şimdi bir yerlerde, yanlış anlamayın, aslında çok uzaklarda değil, yakınlarda bir yerlerde. Sesiyle hissettirdi bana yeniden sıcaklığını, gülüşüyle hissettirdi. Ama artık canım sıkıldığında gidebileceğim iki adım ötemde değildi, bir paket çikolatamı paylaşacağım, çayımın dumanının üzerinden bakabileceğim yerde değildi. Ne kıymetliymiş oysaki birlikte geçen zamanlar, hakkıyla tadını alabildik mi acaba?

Sevgili Sevde'm, bu satırlar senin için. Aslında dostluk üzerine yazılmış tüm satırlar senin için. Umarım seni hakedecek bir dost olurum.

İnsan sevdiği insanların gözlerinde yaşı, sesinde hüznü görmek istemez ya, bilirsin, umarım hakettiğin kadar mutlu olursun her zaman...Umarım bir gün yine ayın kayboluşu bizim saatimiz olur, birlikte yudumlarız sıcak kahvemizi, kahkalarımız eş olur birbirine.

Umarım mutlu oluruz ay kayboldukdan sonra başımızı koyduğumuz yastıklarımızda, huzurlu...

1 yorum:

  1. Gostei muito desse post e seu blog é muito interessante, vou passar por aqui sempre =) Depois dá uma passada lá no meu site, que é sobre o CresceNet, espero que goste. O endereço dele é http://www.provedorcrescenet.com . Um abraço.

    YanıtlaSil

Yorumlarınızı bekliyorum:)